GECE
GECE
Ben hep sevdim geceleri, hep bekledim.
Neden bilmem..
Bazen acýttý.. ama yinede sevdim.
Beklide, kendime aðlamayý sevdim.
Yanlýzlýðýmý sindirdim içime.. o gecelerde
Yine.. o gecelerde vardým, yanlýzlýðýn tadýna..
Ve yinede.. tekrar, tekrar sevdim
Benim için aðlamasýn kimse,. derim her zaman
Çünki ben bir ömürlük.. aðladým kendime
Ýþte öyle gecelerde
Düþündüm ,tarttým bazen aferim dedim.. kendime.. bazen kýzdým
Bazen kafayý çektim..müzik dinledim
Ama sonunda.. yine aðladým
Aðladýkça rahatladým ..rahatladýkça , aðladým
Ben hep gecelere sýðýndým..
Karanlýðýn kollarýnda mýþýL mýþýl aðladým.
Kendimi anlatmayý sevmedim insanlara..
Çünki ben onlarý anladým .
Onlarda beni anlasýn istedim, ama....
Onlarýn vakti yoktu. beklide.. mýþýl, mýþýl uyuyorlardý.
Ama gece anladý beni
Ve býkmadan dinledi.. sabýrla, hem’de her gece....
Özlem ermiþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.