gün batmakta ufukta

kader piþman olmamayý
emreder elemli ruhlara
yabancý bir yüze
selam verir gibi
döner her sabah dünya

bir görünüp bir kaybolur alýnda yazýlan yazý
gecenin yüzü aydýnlýktýr aydan dolayý

bir harabedir saklanýr
gülümseyen neþesinde baharýn
yýkýp gider kaleleri fýrtýnasý zamanýn

mevsimlerin hükmü yok dakikalar yaralý
ay ýþýk verir geceye günden dolayý

akýllarý sarhoþ eden
þarap rengindedir su
gün batarken gurubun kucaðýnda
akþam ümidin tükenmeyen uykusu

söylenen her tatlý söze karanfil kanmamalý
beden gezebiliyor toprakta candan dolayý

bir feryat duyulur
küllerini çöllere savuran
kendi zehriyle yaralanmýþ
akrebin can çekiþmesini andýran

yürek aðýt yakar, aþk masallarda kalalý
damar lâl olmuþtur yuvasýnda kandan dolayý







Sosyal Medyada Paylaşın: