Sesimi Çalıyorsun

geceyi tek baþýna yýrtýp sabaha yürüyorsun

þafaðý yabancý yüzlere terk eden
kokusunda yosun gizli kýyýlar boyu
yokluðun

uzaksýn
yaþanmamýþ seviþmelerden
anlýk ölümlerden uzak
ve hazdan

sesimi çalýyorsun / soluyorum
soldukça zehrimde siyahî kan oluyorum
tenimde sonbahar kokun

bir öksüzlük
son nefeste ruhu azaba gömen
kanayan tek vedâsýn yanaðýnda baykuþun
dakikalar çürük / yýllar da

göðsüm kilitlenmiþ asi beyaz saçlara
leylaklardan sarhoþ ve erguvan renginden
çýðlýklara mahkum

baþýmý þu sokak aralýðýndan uzatýyorum
bahçeler soluksuz
kapýlar hayale dalmýþ kör bakýyor
aldýrmadan geçiyorsun

lügatimde kelimeler gitgide yalpalýyor

bir yaban destaný
yokluðun



ADALI Dergisi / Temmuz 2007

Feride Özmat


Sosyal Medyada Paylaşın: