Geç Kaldık Yaşamaya
zaman eylül
zaman kýzýla teslim
ve karanlýktan çýkýp bir trajik senfoniyle
tekrar karanlýða dönerken
sonsuzluða yakarýr nefesim
cýlýz cüssesiyle
ve bir akþamüstünde yanýlmýþlýðým
rüzgâr soluðunu geceye saklarken dalga dalga
tutsak olur hiç görmediðim diyarlara
gün düþer artýk yollardan
yedi renk gülümsemekten býkar yalnýzlýðým
anlarým
biteviye yazan bir ben
bir ben hiç sökmeyecek þafaða yanan
(bilir miyim nedir þimdi mýsradan sýzan)
küskün bakar Seine batý kýyýsýndan
Brel’in kollarýnda dans ederken karamsarlýðým
aðlayarak kaçar bir Venüs heykeli
eski çaðlardaki agorasýndan
oysaki yalnýzca sen
yalnýzca gölgen
bu akþam kaldýrýmlarda susan
ve bistrodaki piyanonun siyah beyaz tuþlarýnda
gamzelerindeki esrardý ölesiye yanan
ve acýya tutsak duygularýn
zaman Paris
günü neden yakalayamadýk
neden sorgulayamadýk
çaðlayanlarýný dur durak bilmeyen o berrak ýrmaðýn
o ellerimizdeki hayatýn
(geç kaldýk leylekleri uðurlamaya)
yarýn yok
dün yok artýk
ölümsüzlük yeminleri hep yalan
yalan buzukiden dökülen tüm hasret naðmeleri
tüm o rebetiko ezgileri
bugün yine durup durup geçmiþimize aðlamadýk mý
gitarýnda yine ayný terane
ayný keskin poyrazýn baþý dizlerinde
zaman Ada
iyi bak avuçlarýna
akþam güneþinin enkazýný ve diyetini gör
ve yan rengarenk günahlarýnda
zaman kimsesizlik
zaman merhametsizlik zamaný
hiç söylenmemiþ ve söylenmeyecek öyküler
ve hiç çizilmeyecek resimler
ve yarýnlardan gitme zamaný
(ne yazýk
kahrettik algýlayamadýðýmýz yazgýya)
geç kaldýk Kosta
biliyorum
geç kaldýk yaþamaya
ADALI DERGÝSÝ_Ekim 2006
Feride ÖZMAT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.