HAYAT
Küçüktür çocuk,,yeni doðmuþtur,
Doðrulamaz, yardým için el arar….
On yaþýna gelince insan,
Doymak bilmez meyve arar, bal arar…
Yirmisinde genç olur ,
Kendisine çiçek verecek dal arar…
Otuzunda çiçekleri açýlýr,
Büyüyüp geliþtirmeye yaðmur arar sel arar…
Kýrkýna varýnca yolun yarýsý,
Yapraklarý tutmaya kendinde hal arar…
Ellisinde çiçeklerin meyveleri sevilir,
Kendisini oyalayacak bir yol arar…
Altmýþýndan sonra geçer yaþý.
Kendisini oyalayacak tatlý dil arar…
Yetmiþinden sonra kendine hükmetmez baþý,
Kendisine destek olacak kol arar…
Sekseninden sonra dökülür yapraklarý,
Ölümü düþünür gördükçe topraklarý…
Yükünü taþýyamaz topuklarý,
Kendini taþýyacak sal arar…
________MEHMET ASLAN___
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.