Rüzgar sevgilim...

Bir rüzgar gibiydin
Öylesine sakin,öylesine kimsesiz
Býrkaýp gittin,götürdüklerinle birlikte
Saçlarýmdaki koku-gözlerimdeki damla
Bir þey kalmadý da senden bana
Ne bir adýn ne yönün ne evin
Öylesine sebesttin ki...
Kalbimi ansýzýn çalýp kapatmadan gittin kapýlarýný
Cereyan yapýyor içimdeki sensizlik
Kalbimdeki delikler beynime taþýrýyor yokluðunu
Ne elin elimdeydi ne de gözlerin benimdi
Öylesine yaþardýn hep,amaçsýz gayesiz...
Bir ’’ben’’ aramadan kendine
Bense öylesine sensiz o kadar ki ümitsiz
Býraktýðýn yerler talan, adýn koca bir yalan
ya senden bana kalan ?
Hiç gelmiþmiydim acaba aklýna
Hiç sevmiþmiydin ?
Yoksa anlýk mýydý dudaklarýndan kaçanlar
Beni bulup bir kora çeviren sözcükler yalan mýydý ?
Sevmiþmiydin beni ? özlemiþmiydin ? istemiþmiydin ?
Seviyordum ki seni,sensizliði bu gezegeni
Seninle olan her gayeyi
Seni seni o koca serseriyi !
Seviyordum hemde çok...
Hak etmediðin kadar
Hayal edemediðin kadar
Saklayamadýðým kadar
Koruyamadnýðýn kadar
Ýþte ’’o’’ kadar sevgilim
o kadar ki seviyordum..
Kusura bakma bendense bu kadar. . .
Sosyal Medyada Paylaşın: