büyüdükte , þimdi ne oldu?. mecburen yaþýyorken ince çizgide, bir fýrtýna alýp götürdü, kopuyor istemeden hayat bir yerde. mehtabý düþlerken, býrakmýyor,gölgeler,her an peþimde!
son fotoðrafýma bakýyorum da, hal kalmamýþ eski bende, hep haylaz davrandý ruhum, ders almak gerektiðinde; saplanmýþ ruhuma hançer; hayat..senin sayende!
aynalarý bile kaldýrdým artýk odamdan, bilmesin,görmesin,içimdeki feryadý, hepsini ezberledim,tek tek, bana göre deðilmiþ, seni seviyorum demek, bana göre deðilmiþ, körü körüne sevmek.
týrmanamadým ýslak duvarlara..! baþaramadým, ben bir tek sevdayý,! bir seni yaþamadým. bu hayata alýþamadým hep çocuk kaldým. hep çocuk kaldým
mehmet sancak þair söz yazarý
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet sancak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.