Hiç kimse, Allah deðil; O hâlde býrak takdir kefesini elinden ey insan!
Öyle bir yaþam sür ki Adýmlarýn bile kimsenin hayatýný yýkmasýn.
Yüreðindeki bir nebze acýnýn sebebi olmak, Bana ne kadar aðýr bir yük, bilir misin? Býrak Kâbe`ye kadar sýrtýmda götüreyim de helâllik ver, gönlüm hoþ deðil.
Hiçbir þey, sevgi kadar güçlü olamaz... `Yapmam` dediðin herþeyi sana yaptýrýr o.
Bir baþkasýna duyduðunuz öfke, sizi haksýzlýk yapmaya götürmüþse otur da kendine aðla.
Ya uçurumdan atlayacaksýn okyanusa, ya sahilden! Hangisi daha kolay sence? Ucunda tüketmek varsa dürüstlüðü...
Bir insan, `istemediðim` dediði þeyleri, `kendine raðmen` hâlâ yapýyorsa artýk hiç kimseye söz söyleme hakkýna sahip deðildir.
Utan ey insan, büründüðün farklý kiþiliklerden! Sen ki akýl denen bir güzellikle ödüllendirilmiþsin ve bunun idrakine varmadan, aklýn verilmediði canlýlarla eþ davranýþlar sergilemektesin. Diyecek söz yok sana. Utan kendinden!
Neden gittiðin yolun üzerinde ayaðýna çarpan çakýl taþlarýna hem kýzar hem de eðilip onlarý kenara çekme zahmetine katlanmazsýn. Sen, konuþmanýn eylem olduðunu bilmez misin? Öyleyse dilin gücünü kullanarak kaldýr o taþlarý yerinden.
`Gözlerime bakamýyorum aynadan.` deyip de kendinden kaçýyorsan daha çok merdiven çýkman gerek en üst kattaki erdeme ulaþmak için.
Duaya açýlan ellerin neden kirli, hiç düþünmeden bunu açarsýn ellerini. Bilmez misin ki yüreðinin rengi, avcunda gizli ve bilmez misin ki Rab bile kabul ederken bu ellerin duasýný; sen düþünmezsin ne yaptým diye, kendin için duadasýn.
SERAP HOCA 12.2.2008 05.00
Sosyal Medyada Paylaşın:
serap hoca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.