Uyutmaya çalýþýrken uykusuzluðumu
Alnýmdan süzülen koyu bir “Ah!”la boyandý gece.
Dünlerden çýkýp gelen nar ile tutuþtu dimaðým.
Sordum geceye:
Yýllardýr hasret kaldýðým sevinçlerim nerede ,
Nerede kayýplarým?
Ne zaman daðýlýp, döküldüm ben?
Ne zamandýr kýrýk kanatlarým?
Kaç zamandýr üþürüm güneþlerde?
Ellerimde kalan tadýmlýk sevinçlerim?
Eteklerime toplayýp doldurduðum tatlý telâþlarým nerede?
Hangi duvara yasladýysam sýrtýmý
Yýkýk bir harabe gibi ortada kaldým
Ýklimlerimin içinde, nicedir hatýrlamýyorum baharý.
Ömrüme birikmiþ sýzýlara, daha kaç müebbetliðim var.
Kaç zindandan geçtim,
Kaç zemheriye tutuldum hatýrlayamadým
Yaþanmamýþ yýllara,
Karanlýðý bahtýma aðan gecelere sordum,
Sevinçlerimi ne zaman benden çaldýnýz?
Yalancý baharlarýn apansýz ayaz vurgunlarýnda mý?
Yoksa inanmadýðýmýz yazýlarýn altýna,
Sözün cazibesine kapýlarak attýðýmýz imzalarda mý?
Ucuz Leyla’ larýn kesif aðýz kokusunda mý yittiniz?
Söyleyin, bir zamanlar benimle olan sevinçlerim nerelerdesiniz?
Hayal meyal hatýrlýyorum kaldýðým narlar içinde
Aþktan bahsediyorduk, aþký tanýmazdan önce
Sevdik sanýyorduk, kendimizce
Kurduðumuz oyunda ana baba oluyorduk bir de
Ýçimiz bir hoþ, oyunlarla habire büyüyoruz sanýyorduk
…..
Yýllar dökümü.
Her defasýnda hýrpalanarak, eskiyerek, azalarak.
Kendimize bile yabancýlaþarak
Gecelerin içinde kaybolarak..
Vakit yine gece
Ey karanlýk ben yine koynundayým...
Kendime asýrlarca uzaktayým…
Hayatýn dikenli taþlý yollarýndan geçeceðimizi elbette biliyorduk
Buna raðmen;
Gözkapaklarýmýzýn ardýnda
Ufacýk umut pýrýltýlarý sevinçlerimiz kalsýn istiyorduk.
Heyhat, boþuna olmadý iþte tümden yitirdik.
Ellerimizde bize kalan hep solmuþ çiçekler
Ömrümüze mülk edindiðimiz viraneler
Elimizde kalan sayfalarda
Hayata yazdýðýmýz kinayeler…
Artýk ne aðasý, ne paþasý
Önümüzde uzanan yaþamýn upuzun karmaþasý…
Nerelerde yittiyse yitti, nerede bittiyse bitti
Beyhude arayýþlar, boþa yorgunluklar
Kaç kere aradýn bu güne kadar,
Hayat ne sýkýþtýrdý ki, kâr niyetine avucuna.
Sus artýk!
Ben sustum, sen de sus; ey gece
Gelme üstüme;
Uyumalýyým!
Sabaha daha çok karanlýk var…
Perihan TUNÇOK KILIÇ
ESMÝZE