ANNEM...!!!

Bir bayram sabahýnda haberini aldým,
Öldüðünü duyduðumda olduðum yere yýkýldým.
Aradan dört sene geçti ama,
Hala annem sanki yanýmdasýn.

Herkes beni dýþardan sanar hovarda,
Benimde var kadere isyaným aslýnda.
Her günün sonunda aðlýyorum ben sessizce,
Ýçimden hergün ahým anne anne!!!

Dediðin gibi anne hayat zormuþ,
Sen olmadan hiçte çekilmiyormuþ.
Artýk annem bende sona geliyorum,
Hayatýma son noktayý koyuyorum...

Affet beni sana layýk olamadým,
Sana verdiðim sözü tutamadým.
Bulaþtým herþeyin en kötüsüne,
Gidiyorum bu hayyattan sessizce.

Annelerin yeri baþka oluyor,
Baba, kardeþ inanýn annenin yerini doldurmuyor.
Anne kýymeti bilin kaybetince insan arýyor,
Sýrtýnýzda hacca götürseniz hakký ödenmiyor.

Sevgili mevgili boþ be dostlar,
Benim en büyük sevgilim annemdi.
Ölmedin annem hep yanýmdasýn,
Kalbimin tam ortasýndasýn.

Birisi yanýmda anne desin,
Hep aklýma gelirsin,
Beni býraktýn gittin,
Þimdi orda kardeþimlesin.

Hayat bana genç yaþta vurdu,
Sevdiklerim hep kayboldu.
Tekim anne artýk bu hayatta,
Dertlerle baðuþucam hep galiba.

Neden geldim bu dünyaya neden!!!
Çilemi çekecek hep bu beden,
Elbet birgün bende mutluluðu bulurum,
Yanýmda annem olmayýnca neye yarar bilmiyorum.

Þiirimi bir tülü bitiremiyorum,
Konu anne olunca sözler bulamýyorum.
Anne sana son sözüm,
Seni çok ama çok seviyorum!!!

Sosyal Medyada Paylaşın: