vaktiyle ayaðýmda salladýðým o þehri düþün
ve ayaklarýmý düþün sevgilim
düþün ki sana yürümüþler/ sen sözlerimin önüne
yürümemiþsin
(çok konuþuyorlardý!)
hem düþün ki elimi öpsün diye gitmemiþim
o þehirden saygý beklememiþim
vefa istememiþim/ sana niyetlenmemiþ...
köprülerini/ üst geçitlerini/ büstlerini falan
küstürmemiþim
(biraz sessizlik!)
düþün.../ ki bu denli babayani...
diken üstü/ yol kenarý/ sýrf siyah gözlerine uðrak
tek rüzgar saçlarýna hevesli
lakin hevesleri hep ayný kursaða tutsak
bir þiir düþün ki;
benden o þehre sen diye eklenmemiþ/ pes!
b/ekle bir gün...
bir þehir düþün/ bazý semtleri aþka sevdaya
iyice kurak.../ bir sevda düþün
ki sevdalar þiirsiz tek kelimeyle birer piç!
bir ben düþün de hak ver/ sensiz þiirin içinde
ben?
ne olacak/ hiç...
o þehirde bir balkon
o balkonda bir saksý
o saksýda fesleðen parmaklarýn...
ben bir þiir düþündüm/
ki sen kokuyordu sevgilim;
(ama kanmadým!)
onlar konuþtu/ keman çaldý/ fesleðen koktu
geceydi
ankara’ydý
üþüyen ellerimi
bazý düþlerin kuyusuna düþürdüm
parmaklarýn yanýmda deðildi/ affet
ben o þehirde onun için sana þiir yazmadým!
JD/ 10 Temmuz/ Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.