Boþluktayým sanki
Uzay boþluðunda
Ýçimde bir kor var alevlenen,
Eksiklikler içinde
heyecandan yoksun...
Savaþtan yeni çýkmýþ
yorgun ve de moralsiz
bir ordu gibi,
savruldum yüreðimde,
Boþlukta savrulurcasýna...
Sanki boþluktayým
Yüreðim bir boþluk!
Yitirmiþti sevdasýný,
gönlü bir boþluk
demir parmaklýklar ardýnda...
Sadelikten ziyade
karmaþa...
eskiden de beter oldum,
yüreðim besbeter.
Son sözünü iþitince,
bitkin yüreðimin
durdum ve tekrar ettim:
"Kalýnca boþlukta,
ne ölmek ne yaþamak
kalmadý artýk bir fark..."
Kafam karýþýk
sevgi dolu yüreðim
sana âþýk,
Fakat umut dallarý budanmýþ,
bodur bir aðaç: yüreðim
Unuttu, seninle birlikteliði...
Boþluktayým sanki
âdeta uzay boþluðunda
ölüm de yaþam da,
birdir burada...
Efe Ulaþ