BÝZ ÖÐRETMENÝZ Okul bahçemizdir, çocuk gülümüz. Biz bahçivanýz , hemde bülbülüz Þakýrýz, bahçede o güller için. Sularý doðruluk sevgimizse çim.
Bahçemizde yetiþir rengarenk güller, Bu güller sarýdýr kimisi de , esmer. Renkeri ne olursa olsun onlarýn, Bu nadide güller ilgiyle serper.
Gül mü , papatya mý , kýrçiçeði mi ? Yasemin mi , açelya mý yoksa nergis mi ? Cinsleri ne olursa olsun onlarýn. Beþ parmaðý birbirinden ayýrmak mümkün mü?
Biz öðretmeniz görevimiz çok kutsal. Biz öðretmeniz görevimiz sarp ve zor. Ne farkeder aþýlmaz olsa da bu yol. Genciz, dinamiðiz, yýldýrmaz hiçbir zor.
KONYA KADINHANI 1991
Sosyal Medyada Paylaşın:
nesrin yıldırım öztürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.