Umut İnsanı Demokrat Osman
Anlaþýlmaz baðlamda kýzýl sesin kimliði
Anlaþýlýr insan demokrat
Belalý kuþaðýn
Ýnanlý bir dostu
Düþünceli düþünceli yollarda
Deli denenlerden ve de dopdolu
Bir aðrý düþüncelerden sýyýrýrken onu
Musibetçe
Yýkýlýr gibi dev bir aðacýn gövdesi
Kolay mý öyle
Zehir zýkkým yedirilen
Þu üç aylýk nafaka gibi
Boðazý belli
Yeri yurdu belli paranýn
Düþünceleri kývýlcýmlarda
Ýnsanlar
Kediler
Köpekler
Buzullar
Ve omanlar
Ve dahi yok olmaya yüz tutmuþ bir mavi boncuk dünyada olanlar
Hala þuralarda
Buralarda
Bir yerlerde
Tazelenen umutlar
Yürek çýrpýntýsýna selam olsun
Yürek çarpýntýsýna derman dostun
Ýçi geçer gider gibi olur
Sanki sönüverirmiþçesine bir ateþ
Döner baþý Osman denen insanýn
Döner akbabalar tepesinde
Düþünlü yýllarýn emeði talan
Bir deðerin elleri kaldýrým taþlarýndan destek ister
Ve sömürüye gömülü týrnaklarýnýn kiri kadar kirlenmiþ dünyadaan
Kan baðýndan dostluða uzanan her güzergahta
Yok kimseler þimdi
Kimseler yok ortalýkta
Hay yere batasýca olsun o yurttaþlýðýn adý
Þu sýranýn moda kaçamaðý
Eyvah ki eyvah
Mazeretimiz var amca denen bir zamanda
Bir yýldýz daha sularýna gömülüyor karanlýðýnda evrenin
Kapatýyor ýþýklarýný
Yýðýlmak istiyor beden
Yýðýlmak istiyor oracýkta
Gözler uçtan bakýþlarda
Gözler çekingen
Bakýþlar kaçýyor
Lümpence korkular var
Kayýp giden yýldýz gibi bir devrimci ýþýk
Þu an kaldýrýmýn çizgilerinde uzanan
Çýkarsýz insan
Uðraþlarý gerçek deðil sanki
Binlerce yýllýk acý çeken canlarýn ardýndan
Derinden bir ahhhh
Der gibi bir nefes savrulur boþalan avurttan
Ve kuruyan dilden damaktan
Duymazlar ki korkularý lümpen insanlar
Þimdi çocukluðum geldi gözümün önüne
Kardeþlerimden biri
Ve çocukluðumuzun güzel eðlenceleri
Uzak þehirlerin sokak lambalarý
Teknelerdeki gemici fenerleri
Anýlarýmda afiþler
Duvarlarda tutkal ve fýrça izleri
Kalkmalý nice ki ayaða
Ýdeallerimiz
Yaþamak ve yaþatmak yeniden
Bir zaman daha insanca
Ellerden uzanan yürekleri
O kýnalý elleri
Kurban olduðum anamý
Kurban olduðum babamý
Beyazýnda bir ter damlasý olduðum sevgiliyi
Unutturma
Dur biraz her kim isen
Hemen alma benden beni
Ne olur adýn ne ise can alýcý
Dur
Düþüneyim biraz
Birkaç sorgu sual
Ne haldasýnýz çocuklarým
Ýnsanlarým
Aç açýklarým
Adý ilke olmuþ riyanýn
Konuþuyorsunuz
Densiz densiz
Olanlardan habersiz
Serçe ötüþlerini bile duymuyorsunuz
Teknoloji olmuþ göstermeyen bir gözlük
Görmüyorsunuz
Týkalý ve kapalý kulaklarýnýz
Gömülmüþ yürekleriniz karanlýklara
Ve sevgileriniz saklý
Bilmediklerimizden bilmem birkaç dil tabelalarda
Sanýyorlar ki haklý kýlýyor onlarý
Bayram unutkanlýklarý gibi akrabalarýn
En çulsuz en parasýzýn cebinde zýrýldayan
Neredeyse iki maaþlýk konuþma aygýtlarý
Köleleþmiþler
Ýnsan deðil
Ýnsan yýðýnlarý
Kahkahalar
Ve
Geçip gidiliyor yanýndan
Caný yanýyor insanýn
Akýlda kara denen yýllar
Havuç salatasý karavanada
Çamurlu taban izleri postallarýn
Taze eylemin çakmaðýný çakar
Bir sembol türkü uðuldar
Yalar geçip gider duvarlarýndan bilmem þu kaçýncý tugayýn
Dýþarýsý
Kuru hava
“Drama Köprüsü Hasan Dardýr Geçilmez"
Toplanýp geri gider emir alanlar
Ve yeniden gelirler
Daha belalý
Dýþarýsý
Kuþ tüyü uçuþur kar beyazlarý
Ýçeride
Düzenin ve zamanýn haylazlarý
Zehirli örümcek gibi sarar aðlarýný boðazýna
Acý bir tat gelen damakta
Sessizliðin tadý buymuþ anýmsatmasýna aldýrmaz
Lakin adý konuyordur artýk istemese de anlamakta
Yaþamdan isteksizce bir kaçýþ
Duvarlarda
Ýllegal bir afiþ parýldar
Þimdi þimþek þimþektir gözleri demokratýn
Abanýr gibi düþman üstüne sanki
Havada bir yumruðun silüeti doðar
Köþesinden kavramak ister binayý
Sol elin anlamlý sýkýlýðý direnir yüreðine
Yeniden aðrýr yüreði
Sað elinde konuþma aracý
Islak avuçlarý terli
Iþýk hýzýnda düþünceler
Hýzla gelip
Hýzla geçerler
Gülümsemek ister dünyaya
Gülümseyemez Osman
Doðruymuþ der meðer
Zamaný mýydý þimdi gitmenin
Yeniden düþler kuruyorken
Yeni bir zamana taþýmaktý umutlarý
Bir heyecaný
Bir sevinci belki
Bir gülümseyiþi
Boþ ver demek te olmuyor hani
Yakýþmýyor insana
Yeþilliði zalim baharýn
Çimler is ve duman içinde
Duygusuzluk yapraklarda damar damar
Kavruk gelecek besbelli bir yaz
Ýsteksizce uzuyor aðaçlar
Bir bardak suda
Son buluyor bakýþlarý
Tezgahtarýndan sunu bir maðazanýn
Yoksulca titreyen ellerinden bir genç kýzýn
Kapanýr gözleri dünyaya
Bu gün geçecektir
Yarýn da
Ve sonraki günler
Þu malum telefonlar
Avuç içindeki kadar sevimli ve masum deðiller
Geçmemiþtir boðazýndaki su
Ve dost kýzýn gözlerinde buðulu bir yaþama umudu
Ne olurdu
Ne olurdu varken anlaþýlsaydý insan
Ah ah
Kýrk çivisi çakýldý yüreðime diye düþünüyorsun çocuðum
Çýktý diyorsun otuz dokuz gün birer birer acýsý
Lakin biri var ki
Hiç ýskalamadým
Yine o bir ben
O bin umuttur çýkmayan
Ömür boyu çakýlýdýr yüreðinizde
19 Aðustos 2010 Denizli
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet necip özmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.