zaman oyalarken beni fesleðen kokulu akþamlarýn avuçlarý yalnýzlýðýmýn parmak izlerini býrakýyor boþ duvarlara sen giderken usulca örttüm dudaklarýmla kelimeleri fakat ýsrarla boynumdan çözemediðim r ü z g a r yön veriyor yýlgýn kanatlý serçeye kuzeye taþýyor öpüþlerimi
çözülsün kasabanda yaðmurlar birikintisi mahvedecek gözlerimi yoksa kaya tuzlu dalgalarýn
nerden bileceksin ki kirpiklerine baðýþlayamadýðým gözyaþlarým kaç kusur düþürecek bakýþlarýma karýþýp
aðustos sýcaðýnda kýrýþýk ve ürkek eylül yapraðýna sarýlýp uzatýr acýtarak saçlarýmý öksüz y a ð m u r l a r ý m
geceler ölü çýplak ve utangaç yýldýzlar sabahlar tehir edilmiþ geliþlerine mahsuben þaþmamalý güneþin sýrtýný dönüþüne iþte bu yüzden ölü gündüzler
sahi raylara çizdiðim aþkýn üzerinden hangi trenle geri döndürebilirim seni ö l ü m ü n e. kalmalý olduðumuz yerde öylece... hiç kýpýrdamadan ýslanmalý...
_asmin_ Sosyal Medyada Paylaşın:
soulmate Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.