DOKUNURSAN YANARIM

Sensin benim; hem vakarým, hem ar’ým,
Ben her akþam bu saatler kanarým,
Dokunma sen, dokunursan yanarým !

Utanýrým, söyleyemem tek hece,
Ser akþamý üstüme sen bu gece...


Gece dilsiz, gezer kördür karanlýk,
Gelip geçer her þey, sanma bir anlýk,
Yýkýlmýyor içimde ki tiranlýk !

Zaman gem tutmuyor, durmaz yularla,
Rüzgarlarla konuþ, seslen sularla...


Vururlar turnayý nasýl eþiyle,
Bir baþýna kalýr uzun düþüyle,
Isýrýr karanlýk ince diþiyle !

Kalmaz aklý gökte, özlemez gölü,
Ýçinde yatarken uzun bir ölü !...


Sýðmýyorum bu örtüye, dar ama !
Bir gün dokunursan, önce sor ama,
Gündüzleri, güneþ sarsan yarama;

Göstermedi uzun gece baþýný,
Aldýrma sen, eðerse ay kaþýný...


Gözümden öpmüyor bildiðimiz gün,
Sokaklarý daralýyor gönlümün,
Nerde kaldý, caný çýksýn ölümün !

Rüþvetsiz de kesmiyormuþ fatura,
Cana bedel ister, kefene kira...


Çal kapýmý, zaman ermiþ, yahut geç,
Tara saçlarýný, her gün gelip geç,
Býrakma kimsesiz, bu son dönemeç,

Duyma sitemimi, deðil elimde,
Bu yara yýllardýr, kanýyor bende....





Hayrettin YAZICI


















Sosyal Medyada Paylaşın: