Sabahýn geceyi uðurladýðý saatlerdeyim yine Sancýlar içinde kývranýyor kaðýdým kalemim Sensizliðe gebeliðin acý çýrpýnýþlarýyla Titriyor gönül namelerimin telleri Göz yaþlarýndan aðýrlaþmýþ kirpiklerim Yaþla ile birlikte akýyor kalemimin mürekkebi Sana dair yazýlacak çok þey varken Ellerim titriyor yazamýyorum Adýný ne zaman ansam Gönül kafesimi parçalýyor azap kuþlarý Geçmiþteki senli mutluluklarý Hatýrlamama dahi izin vermiyorlar Geceleri acý bir çýðlýk bölüyor huzursuz uykumu Her defasýnda uyanýyorum aysýz yýldýzsýz geceye Dinliyorum kulaklarýmý parçalayan sessizliði Yanýbaþýmda hissedemiyorum artýk nefesini Neden yoksun ki yanýmda Yoksa aþkýn kýyamet alametlerimi yaþadýklarým Ýmkansýzlýðýn beþiðinde mi sallamýþýz biz aþký Hep bir hayali mi kovalamýþýz bilinçsizce Ve þimdi çöle dönmüþ aþk baðýndayýz Ben yine hayallerde gözlerinde kaybolmayý düþlerken Buz gibi bir nefes ile irkiliyorum Anlýyorum ki þiirler artýk bana haram Seni yazamýyorsam neden yazayým ki Gözlerimde hüsranýn yarattýðý seller ile Son kez bakýyorum gözlerine yalvararak Donuk bakýþlarýn delip geçiyor kalbimi Ve son þiirimle kýrýyorum kan damlayan kalemimi