Ah yaralý manolya mahzun çoban yýldýzý Bin parçaya bölündü sensizliðinden þiryân Hercai menekþenin bahtýna küskün kýzý Tufana döndü þimdi kan kýzýl çeþm-i giryân Bu nasýl bir çiledir an be an artar hýzý Ah yaralý manolya mahzun çoban yýldýzý
Gözüme demir atmýþ intizâr adlý gemi Limanlarým yýkýlmýþ kýyýlarým tar-ü mâr Zaman azâd etmiyor içten tutuþan demi Þimdi katran karasý bi-vefadan bergüzâr Boðuyor tamburumdan doðan ümit güftemi Gözüme demir atmýþ intizâr adlý gemi
Küf rengine benzedi sinemdeki dermaným Yeniden serenâda kalmadý cesaretim Zamanýnýn içinde Hint fakiri zamaným Anladým bitmeyecek gölgene esaretim Anlama bilme ne gâm caným yanýyor caným Küf rengine benzedi sinemdeki dermaným
Þerm eder reng-i tebessüm gördükçe ahvâlimi istihzâyla bakýyor yollar þakaklarýma Süt beyaz bulutlarla bezedim saç telimi Bir nihavend bir segâh düþtü dudaklarýma Baldýran zehiriyle parçalarken dilimi Þerm eder reng-i tebessüm gördükçe ahvâlimi
Bil ki veda vaktine fazla zaman kalmadý Fikrimin ince gülü ateþte üþüyorum Bu sürgün þafaklarýn hiç sabahý olmadý Tut elimden ne olur zemine düþüyorum Yol kýrýk han kapalý son yolcuyu almadý Bil ki veda vaktine fazla zaman kalmadý
Kanat vefa köþkünün mavi rengini kanat Býrak rengini bulsun cevrinle kalb-i sýrça Her tuval darbesiyle onu hicranla donat Belki ikbâldir sana parçalanan her parça Züleyha’yý kahreden sanat iþte bu sanat Kanat vefa köþkünün mavi rengini kanat
Ne senden ümit kaldý ne bende muhayyele Anladým bu sürgünün vuslatý kara toprak Samanyolu þahidim yazdýðým arz-u hâle Ýçe doðru yalnýzým kurudum yaprak yaprak Kör baykuþlar gülüyor erken bükülen bele Ne senden ümit kaldý ne bende muhayyele
Son çayýmý içerken hýçkýrýyor taþ masa Yas tutuyor mazinin fanustan serâbýna Hani ölümüneydi sevdada kutlu yasa Her isimde sen girdin bu sine harâbýna Ne yazmaya þiir yar ne bende mistik tasa Son çayýmý içerken hýçkýrýyor taþ masa
Taþ masa ahh taþ masa sýrlarýmýn kefili Her akþam gördüðünde nasýl gülerdi bize Oysa þimdi yanýnda yalnýzlýðýn sefili Bil ki bu suskunluðu aðýttýr ikimize Yoksa yoksa ben miyim çilegâhýn mahfili Taþ masa ahh taþ masa sýrlarýmýn kefili
Artýk tam tam dansýnda senden kalan hatýra Kaynar kazana düþtü felek odun peþinde Mýzraklarý batýyor yazdýðým her satýra Tufan tuðyâna döndü düþüncenin düþ’ünde Bundan sonra razýyým kýrk satýr kýrk katýra Artýk tam tam dansýnda senden kalan hatýra
Arþýnlamaktan býktým kaldýrým taþlarýný Bir ben varým sokakta birde çileden duvar Mütebbessim çehreyle yine çat kaþlarýný Beyaz atým yoruldu attan düþtü þehsuvâr Býrak göðe savurma o mavi kuþlarýný Arþýnlamaktan býktým kaldýrým taþlarýný
Ve hâlâ duymuyorsun bu mudur ahde vefa Karýnca kanadýnda razýyým gelse sesin Arþ’ý geç ferþ’i atla sýrat üstünde þifa Ateþ dondu su yandý söylesene nerdesin Kaç mektuba vuruldum belki diye son defa Ve hâlâ duymuyorsun bu mudur ahde vefa
Devr-i hazâna döndüm gittiðin günden beri Bu kaçýncý sürgünüm söyle kaçýncý aðýt Çivilenmiþ gibiyim ne ileri ne geri “Yeter diye isyanda yazdýðým kalem kâðýt Sayende yerle yeksân ihtilâçta söz eri Devr-i hazâna döndüm gittiðin günden beri
Seni unutmak var ya bir onu yapamadým Hava demir ses demir nefes keskin bir býçak Yýldýzlarý kýrptým da derdini kýrpamadým Bir daha yanmaz belki ardýn sýra boþ ocak Gölgemden bile koptum bir senden kopamadým Seni unutmak var ya bir onu yapamadým
Varsýn olmaya görsün omuz baþýmda nefes Ruhumun ifadesi bad-el harâb ül Basra Ses telimi yakýyor senden azade menfes Sürgünümü severim yeminim olsun asra Taç Mahâl’i çatlatýr sürgün þehrimde mahbes Varsýn olmaya görsün omuz baþýmda nefes
Ben kimsesiz daðlarýn emzirdiði aðacým Kaç kervan geldi geçti bilsen kara taþýmdan Oysa beni alacak bir kervana muhtacým Mevsimler beste yapar hazânýmda yaþýmdan Bu yüzden iflahsýzdýr daha da artar acým Ben kimsesiz daðlarýn emzirdiði aðacým
Evet evet ben buyum sürgünüm renksiz güle Bir adým Fizan benim diðer adýmda Sina Bin kez tövbemi bozdum içimdeki bu hâle Bana revâdýr kâhýr sana revâdýr senâ Hani bir þarký vardý "çile bülbülüm çile" Evet evet ben buyum sürgünüm renksiz güle
Bülbül olsam ne fayda ne söylesem kâr deðil Nefesinden geriyim nefesimden ileri Hakk’a tabi olmuþum ondan gelen ar deðil Buz daðlarýna çarptý cevrinle bu Makberî Çok söz yalan getirir yalan bana yâr deðil Bülbül olsam ne fayda ne söylesem kâr deðil
Makberî – Ahmet Akkoyun……..16/08/2010………..22:50…….Ýst