bir þiir býraktým geriye ve gittim.. kelimeler dökülüverdi giderayak kanatýp yüreðimi..
Ýçime atmak isterdim oysa Nefretimi, öfkemi olmadý, yapamadým. Ve gittim boynu bükük býrakýp kelimelerimi ve bir daha hiç þiir yazmadým..
Cesaretten geçtim de, derin bir iç çekip adam gibi hüzünlenmeye hakkým olmadý ki hiçbir vakit..
Tatlý ama uzak bir düþtü benim için mavimsi sabahlara uyanmak, karanlýktan ibaret dört bir yaným yürek savaþýnýn ortasýnda yorgun bir savaþçýyým yapayalnýz..
bir hayal beliriyor gözlerimde belli belirsiz uykuyla uyanýklýk arasýnda gerçek/yalan gibi kimseye anlatamýyorum.. Anlatamasam da Annem var beni anlayan Biliyorum. Tek kelime konuþmadan Yüreðimi dinleyen. Susuyorum, kaçýyorum Koyu karanlýklarýn ortasýnda Boðuþuyorum gölge savaþçýlarla Kah ölmek için can atarken kah yaþama tutunmaya çalýþýyorum son bir hýrsla..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kandemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.