Zordur yürümek Tek düze yaþamlarda Bir baþýna, tek ayak Gözyaþýna tutsak olursun kimi zaman Kimi zaman da Öfkeni dalgalara savurursun ya…
Zordur dostum Kim ne derse desin Her baba yiðidin harcý deðildir Bu koca þehirde Bir baþýna var olmak…
Kah kendini sokaklara vurursun Kah oturup düþünürsün Cebindeki son kuruþun hesabýný Tökezlemekten korkup ta Hep tökezlersin ya Ayaklarýn birbirine dolaþýr da Hep düþersin…
Ýsyan edersin de hep hayata Yine de bir umut beklersin içten içe… Zordur dostum Bir baþýna Tek düze yaþamak bu hayatta…
Koca þehir yýkýlýr sanki üzerine Aðlamak istersin hýçkýra hýçkýra Kendini öldürürcesine Bir an olsun rahatlamak için Yüreðine akar gözyaþýn Boðulursun da yine kimse anlamaz…
Zordur dostum Asýrlýk çýnarlara kafa tutarak Yaþamak için Yýkýlmadan ayakta kalmak…
Candan KANDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kandemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.