Son Ümidin Ümitsizliği
su baþlarýnda konakladým
ümidin resmine kavuþmak tutkusuyla
kararmýþ hasta yosunlarý karýþtýrdým
alçak gönüllü
kirli kýyýlara vurmuþ atýklarda aradým
ustasýný utançlý býrakýlmýþlýðýn
keklik kýnasý ayrýlýklarýn çömezi deðilim
geçemiyorum senden
dikenli elbisesisin düþ nöbetlerimin
parolam ayrýlýk sönmüþ güneþli
ve bekaretini kaybetmiþ ölümlerimle
aðýt renkli heykeller gibi dikilir önüme
sür git esmerliði yalnýzlýðýma uyumlu
uzayýp giden bu aranma yorgunu sokaklar
bana sadece
ikimizin bildiði bir þarký söyle
içinde hiçbir ayrýlýk olmasýn
sana son ümidimle eþlik edeyim
yanaðýmda gitmelerin küllensin
söylediðin þarký olsun ömrümün özeti
sesinin ulaþtýðý yere kadar çizilsin
haritasý mutluluðumun
herþeyimle senin olmalýyým
bir sensizliðimle deðil
hatta
sen de sensiz kalmamalýsýn
ben senin yerine ona da katlanýrým
son ümidin ümitsizliðine...
Kaðan Ýþçen
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.