gök yüzünde ay yok! güneþi kaybedeli çok oldu artýk doðmuyor. beni aydýnlatmýyor doðuyorsa da.
karanlýklar içindeyim, dünyaya kör bakýyorum. her yer koyu bir siyahtan ibaret. renksiz, kokusuz yaþýyorum.
çiçek yok! kuþ yok! aðaç yok! bunlarsýz hayat zor geliyor.
yaðmur yok! dolu yok! kar yok! can bedene kor geliyor.
yaþatacak ’yar’ yok! yaþayacak ’var’ yok! hayat kör bir koridor, iki yaný duvar nasýl baþladýysa arkasý ona uyar. git git bitmiyor, koridorun ucunda nur yok!
hayat buz gibi soðuk. ýssýz ve bomboþ bir kovuk. uzakta baykuþ sesi; kaba, korkunç, boðuk boðuk. bedenim, anamdan doðduðuna piþman, ruhum bedenimden ha doðdu, ha doðacak.
hayat soðuttu kendinden beni. ýsýnacak kor yok!
duyguseliozan kalkan antalya 18 12 2000
Sosyal Medyada Paylaşın:
duyguseliozan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.