BU ŞİİR SANA

Sevdim seni artýk, aldým dünyama.
Layýksýn sen benim kara sevdama.
Hakimsin sen,hayalime rüyama.
Gönüldendir söylediðim sözüm benim.

Ýstersen boþ ver de,istersen dinle.
Ferman geçmiyor ki bu deli gönle.
Diyeceksen eðer,inlersen inle.
Kara sevda ile yanan öz benim.

Acabamýlar la sensin bilmecem.
Sensin artýk hem harfim hem de hecem.
Kalmadý ki ne gündüzüm ne gecem.
Bundan sonra, aþýklara iz benim

Sevda deryasýna daldým seninle.
Solmaz gülkokusu buldum seninle.
Gülün kokusunu aldým seninle.
Aþk yolunda yorulmayan diz benim

Cennet kokusu gül kokusundanmýþ.
Çaðlar boyu güle ömür adanmýþ.
Gül deðil hiç,hep bülbül güle yanmýþ.
Bir üfleme ile yanan köz benim

Seni düþünür bu adamýn seri.
Keþke olmasaydýn sen benden geri.
Sevda deryasý gönlüm,yangýn yeri.
Aþk yangýnýna alýþkýn öz benim.

Aramýzda olsa da derya deniz.
Sanma ki basit bir ruh ve de teniz.
Solmaz ki seni görmeden bu beniz.
Sadece maþukla gülen yüz benim.

Þimdiye dek bendeydi göçtü gönlüm.
Gönlün en güzelini seçti gönlüm.
Aþk urbasýný gönle biçti gönlüm.
Kara sevda ile yanan öz benim.

Sevgi saygýyla gönlün zengin senin.
Ýþte bu gönülde olmaz nefret kin.
Sanma bulunur yeryüzünde dengin.
Sevda türküleri çalan saz benim.

Senin için yazýlýr elbet þiir.
Ýþte tevafuk,sen þair ben þair.
Güzel elbet, ne varsa aþka dair.
Sanýrým aþka söylenen söz benim

Kötü söz söylemek ar gelir bana.
Bu sevdayla dünya dar gelir bana.
Leyla’nýn çaðdaþý bil ki yar bana.
Baharlar benim,kýþ benim yaz benim.

Cennet kokusu gül kokusundanmýþ.
Çaðlar boyu güle ömür adanmýþ.
Gül deðil hiç,hep bülbül güle yanmýþ.
Bir üfleme ile yanan köz benim.

Ahret ki, orda nar da var nur da.
Seninle zireveye çýkarým onurda.
Zirvede elbet elimde bir þule olurda.
Derim o zaman,yolum daim düz benim.



Mustafa EROL
Antalya/Manavgat




Sosyal Medyada Paylaşın: