ömrün kadar kýsa tutacaðým
dolduracaðým harfleri adýmlarýn kadar...
düþ’ün bakýþ
düþ’ün barýþ
düþün ki iliklerimiz çözülmeden,
en mavi
en gece
ve en korkusuz iklimlere gebe gözlerde
kýrýldýkça, büküldükçe
ve büyüdükçe
yine sen yazýyorsun ellerimizi.
düþ’üm ses
düþ’üm ýþýk
düþün ki ýssýzlýk ortasýnda,
en güleç
en yalýn
ve en eþit yoksulluða hasret evlerde
daðýldýkça, çömeldikçe
ve üþüdükçe
yine sen iliþiyorsun kirpiklerimize.
umudun kadar yalnýzým
yok ötesi…