DÖNDÜRDÜN
DÖNDÜRDÜN
Bir veda etmeden çekip giderken,
Þu masum kalbimi taþa döndürdün,
Acý dolu yýllar tam bitti derken,
Yolumun sonunu baþa döndürdün.
Artýk inancým yok aþka, sevgiye,
Bu anlamsýz veda söyle ne diye?
Senden bana gözyaþý var hediye,
Sevgimi gözümde yaþa döndürdün.
Þu garip âlem de garip kalmýþým,
Tüm dertlerden nasibimi almýþým,
Artýk sýlamdan da göç eylemiþim,
Yuvasý olmayan kuþa döndürdün.
Aç susuz düþerken uzun yollara,
Kapýldým dert denen azgýn sellere,
Karlar yaðdý sahradaki çöllere,
Yine baharýmý kýþa döndürdün.
Aklýmda verdiðin onca vaatler,
Vuslatý vurmuyor þimdi saatler,
Seninle son bulan neler var neler,
Bütün gerçekleri düþe döndürdün.
Fikri Pýnarlý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.