ÇOCUK İSYANIM

Küçücüktüm gözlerimde yalvaran bakýþlarla
Anlamýný bilmediðim doðru ve yanlýþlarla,
Küçücük yüreðime sýðmadý hayallerim
Büyümeyi istedim aklýmca telaþlarla..

Hep bilmeden konuþup yerli yersiz aðlardým
Öfkeyle bakar gözlerim hep bir suçlu arardým,
Kimse beni dinlemez sanki deðer vermezdi
Görmezden geldiler ve en çok bundan korkardým..

Üzülürdüm kimi zaman bakýp diðer çocuklara
Hapsederdim kendimi karanlýk odalara,
Onlarýnda uykusunu kavgalar bölermiydi
Gözyaþlarý akarmýydý gizli gizli yastýklara..

Çok sorularým vardý hiç cevap verilmeyen
Ve korkularým vardý önüne geçimeyen,
Hep bir tokat inerdi yüzüme acýmasýzca
Sýrf bir çocuðum diye kimse önemsemezdi..

Neden böylesine zordu, küçük ve savunmasýz olmak
Neden canýmý yakýyordu gülmek isterken aðlamak,
Çocuk olmanýn bedeli böyle aðýrmý olmalý
Ýstemezdim vicdaný olmayan, bu karanlýklara doðmak...

01:53__27.12.08
Sosyal Medyada Paylaşın: