GÖNLÜM ÇÖLE BENZEDİ
Bir gün yola çýktýk bir sürü insan
Umutlar yüksekti daða benzerdi
Yollar uzadýkça baþladý isyan
Bozguna uðramýþ baða benzedi
Yýllarca tutunup yollarda gittik
Çoðumuz nefessiz kollarda bittik
Henüz ta baþýnda önlerde yittik
Halimiz kurumuþ çaya benzedi
Umutla sarýldýk eldeki vara
Ulaþmak isterken baþka bahara
Binlerce açýldý baðrýmda yara
Ölüler kervanda saða benzedi
Yürüdük yürüdük yollar bitmedi
Ýnsanlar yoruldu kalkýp gitmedi
Seher geldi geçti horoz ötmedi
Çoðumuz beynamaz kula benzedi
Tek tek tükendiler yolcular yolda
Gözüm yok deyenler parada pulda
Keramet bekledi çaresiz kulda
Ýþimiz açmayan güle benzedi
Sonunda gittiler kimse kalmadý
Canýmý da sundum dostlar almadý
Bir kiþi yüzüme bakýp gülmedi
Gönlüm geçilmeyen çöle benzedi
Mustafa Göktekin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Göktekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.