Yaðmur... Yaðýyor güzel Ýstanbulun’un üstüne Temizlik vaktidir artýk Ýþçilerse yaðmur damlalarý * Þemsiyeler... Açýlýyor sokaklarda, birer birer Yüzleri yaðmura karþý Suya hasret çiçekler gibi derbeder * Ýnsanlar... Kaçýþýyorlar Sýðýnýyorlar kuytu köþelere, evlere Yaðmurluklar giyiliyor Sudan nefret eden böcekler gibi Kapýlýyorlar sellere * Aþýklar... Hepsi sokaklarda, yürüyorlar Nur yaðýyor, ýslanýyor her biri Meraklý gözler üzerlerinde Kimi aptal diyor kimi serseri Aldýrýþ etmeden devam ediyorlar Gözyaþýný saklayan yaðmur gibi yürekleri * Islanýyor her yer Sokaklar, arabalar, evler Aþýklar sýrýlsýklam olmuþ Oltadan denize düþmüþ Küçük bir balýða benzer * Damla... Her damlada bir melek Ýniyor yüryüzüne neþeyle, umutla Sonra korkuyor insanlardan, pislikten Kalbi kirlenmeden geri dönüyor Buluþuyor gökyüzünde dost oluyor bulutla * Gözyaþý... Her damlada bin melek Ýniyor yüryüzüne kederle, acýyla Aþýklara aþýk, gözyaþlarýna hayran Acýlara, kederlere düþman oluyorlar Kalpleriyle nur saçýyorlar her yere Birden kayboluyorlar ortadan Anlam veriyorlar gökkuþaðýndaki renklere * Yaðmur... Kýskanýyor onlarý Damlalar azalýyor, duruyor yavaþça Þemsiyeler iniyor koþuþturmalarla birlikte Kaldýðý yerden hayatlarýna devam ediyor insanlar Ýþlerine koþuyorlar telaþla * Ýstanbul... Temiz artýk! Tüm pisliklerden arýnmýþ Ýþçiler yaðmur damlalarý deðil Meðer masum gözyaþlarýymýþ. Emre Özel 2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
uhud Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.