Gel gitme Yollarýn sonu karanlýk Bilinmezler sarmýþ ufkunu Yüreðin pýr pýr Avuçlarýnda yokluðun Sonu yok bu yollarýn Gel gitme....
Sinsi bir karanlýk Çöker baðrýna ansýzýn Bir rüzgar eser deli dolu Savurur bütün umutlarý Bir tirenin düdüðü Yýrtar geceyi Bir damla yaþ süzülür Yanaðýnda bir çizgi Ben iþte o haldeyim Aðlýyorum Gel gitme...
Kömür kokar is kokar Ankara Yorgun bir akþamüstü Bir bir yanarken sokak lambalarý Sýðýnacak bir köþe Baþýmý koyacak bir diz bulamam Bir burukluk içimde Gel gitme...
Çok uzattým Her þey boþ Sözün bittiði yerdeyiz Biliyorum fayda etmez feryadým Baþka ne gelir ki elimden Yalvarýyorum Ben ölürüm.. Gel gitme...
Sosyal Medyada Paylaşın:
cinar39 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.