Ýlk þiirimi yazdým bana deli dediler, Serseride deseler ben yine yazacaðým. Sevgimi kýskananlar beni sele verdiler, Ateþede atsalar yine býkmayacaðým.
Yýllardýr istediðim hedefe varmak için, Günlerce,gecelerce uykusuz kalacaðým. Kapanan kapýlarý yeniden açmak için, Her tarafým yaksalar yine býkmayacaðým.
Kurumuþ sahralara düþüp mecnun olsamda, Aþkýyla kavrulduðum yere ulaþacaðým. Benliðimi yitirip yaprak gibi solsamda, Düþtüðüm sevdadan asla býkmayacaðým.
Bu dünyadan ayrýlýp helak olup gitmeden, Son þiirimi dostlar umutsuz yazacaðým. Felek beni zehirli pençesiyle deþmeden, Bin kere ölsem bile yine býkmayacaðým.
MEHMET ÖZTÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın:
parkbeni Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.