Benim babam
Nov,19/05
Benim babam,
Güzel babam,
Yakýþýklý,
Zeki babam;
Zekasýný kaybetti
Yalnýzca birkaç ay önce
Kaybetmeden yakýþýklýlýðýný...
Öyle dik bir daðýn
Öyle eðiliþiydi,
Ki, yakýþmazdý ona
Ölümden gayrý, bu hayatta,
Böyle eðik kalmak!
O da zaten öyle yaptý!
.........
Hiç gördünüz mü babanýzýn
Ölüþ çizgisinin yükseliþini;
Tanýk oldunuz mu an be an yitme seyrine
Ve umut nasýl bir armaðandýr ki insana,
O yitiþi yaþarken
Hala beklediniz mi
Yaþayacak diye;
Ve sonrasýnda
“Zaten belliydi herþey baþýndan...”
Babamý,
Hep, zekasýyla övündüðü babamý,
Ki haksýz da deðildi hani,
Beyin iltihabýndan
Uðurladým
Geçen aylarda.
Ýflasýna tanýk oldum bir beynin,
Ki, benim için ne deðerliydi
Ait olduðu kiþi.
Öyle dað gibi,
Öyle zeki ve nedense
Hep kontrollü
Babamý,
Öyle çocuksu,
Öyle bilinçsiz,
Ki, elbet burada yanýlýyorum,
Ölüm anýnda mutlak vardý bilinci,
Ama, hep dimdik olan babamý
Öyle, yani ne bileyim,
Öyle yatarken yoðun bakýmda
Ve hiçbirþeyciði yokken, bize göre,
Öyle uðurlayýverdik,
Onbeþ gün içinde..
Gülgün Karaoðlu
*Uðurlamamýzýn 2.yýlýdýr bugün...Anýsýnadýr bugün bu þiiri seçiþim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.