Evet, Garip bir saman çöpüyüm, Bir ân olur Kapýsýný süpürürüm kirpiklerimle Ve yýkayýveririm yaþlarýmla Bir ân olur savrulurum etrafýnda baþtan baþa Ama; Umutluyum, Ve razýyým, Gülleri sýmsýký sarmaya, Dikenleri yüreðime bata bata... Fakat elimden ne gelir ki Susmaktan baþka? Ve ne yapabilir ki Bu ufak saman çöpü, Gül onu tutup, Kendine baðlamadýktan sonra?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Umut Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.