Düþtüðümde düþlerin en derin denizine Gülümsedim düþüme düþüncem de çýldýrdý. Saçma sapan sanrýlar görür oldum ben yine Yalnýz kaldým düþlerim yataðýmdan kaldýrdý.
Dürüstçedir dediðim sakýn yanlýþ anlama Düþünceler düþlerde eriverdi tamama “Düþüncem de çýldýrdý” deyiverdim ben ama Dudaðýmda tebessüm yeni düþe daldýrdý.
Etrafýmda dolanan dert midir dönüp duran Düþünceler düþünce beni beynimden vuran Ýlerleyen zamaný birden geçmiþe kuran Sonuç yine felaket beni benden aldýrdý.
Sevecen davullarýn ritmini duyuyorum Beni bile bezdirdi düþtüðümüz bu durum Düþmek yakýþmaz bana yer vermiyor gururum Çaresizim bu düþler, yüreðime saldýrdý.
Çýkýlmayan çeliþki içimdeki karmaþa Doluyor taþa taþa aðýrlýk oldu baþa Kurtulmaya “Öl” diyor ya da gönlünce yaþa Gördünüz mü ne oldu düþler düþte çýldýrdý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Afet İnce Kırat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.