Karanlýk dünyama bir güneþ gibi doðmuþ, Ýçimdeki yanlýzlýða son vermiþtin o gece... Yanar dað misali yanan gönlümü, Bir gülüþle söndürmüþtün o gece...
Ay ýþýði altýnda sevdalý sözlerinle, Gülmeyen yüzümü güldürmüþtün o gece... Sevgi nedir? bilmeyen o günahsýz kalbime, Aþk denen duyguyu doldurmuþtun o gece...
Silmeye kýyamadým gözlerindeki yaþi, Bir öpüþle eritdin yüreðimdeki taþi, Hissederken ruhuma içimdeki telaþi, Bedenime sarildi sýcaklýðýn o gece...
MEHMET ÖZTÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın:
parkbeni Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.