Kalbim

Uykusuz bir geceyi taþýyor kirpiklerim
gözlerim ufuklara çiziyor hayalini
içince sonbaharýn derin sessizliðini
yine bir ney üflüyor ta içerime seni
biliyor musun belki ilk kez fena iyiyim
seni nefesliyorum kalbim duyuyor musun?

Bir uzun esarette hasretlenen yaþlarým
özgürlüðe akýyor elâ gözelerinden
bir hüzünlü þarkýyý besteleyerek sana
yataksýz ýrmak gibi arýyorken sesini
gülüþün susturuyor hýçkýran sözlerimi
susuyor musun þimdi?
Kalbim susuyor musun?

Gecikmiþ bir baharýn cilveli esintisi
nefesinden karanfil kokusu getiriyor
ruhumu saðaltýyor kokunla azar azar
bulutlar uçuþuyor üstümüzde hülyalý
hepsi de sana tutkun
hepsi sana sevdalý
hepsi de aþk yaðýyor kalbim kuruyor musun?

Yaðmurlar ýslatmýyor artýk beni bir damla
ateþli bir deryâya kendimi kilitledim
bir zamanlar karþýnda tutuþan orman bendim!
de bana, hangi ölüm böyle büyük þenlikli?
bir ara dön de üfle yýðýlan küllerimi
yangýnlar baþkentini kalbim görüyor musun?


Kurtarmaya yetmiyor gerçekler beni senden
dün bitirdiðim portren birden bire canlandý
çapkýnca gülümsedin kýrmýzý tuvalimden
hercai rengim benim
karanlýk kokan mavim
beni bitirecekse bu sevdâ bitirecek!
seninle bittiðimi kalbim biliyor musun?

Damarsýz yaprak gibi savruluyorum þimdi
ve kendini açýyor kilitlenen kapýlar
senle cehennemde kar, cennette kor âteþim
seninle her tarafta sensiz hiçbir yerdeyim
sana savursa zaman, n’olur orada dursa?
duruyor musun yoksa?
Kalbim duruyor musun?


Filiz Bedük (Türk Dili Dergisi/2006)

Sosyal Medyada Paylaşın: