köydeki ev.......

Köyün en ücra köþesinde,yalnýzlýðýný yaþýyor belkide,
Kim bilir ne olaylara þahit yada hangi sýrlara gebe…..
Vardýðýmda kapýsý açýlýverecekmiþ gibi beklerde,
Ýþte o ev köyümdeki gitmek istediðim ev…………

Badanasý kirli odanýn,kýrýlmýþ camýndan içeri ýþýk süzülür,
Sývasý dökülmüþ duvarlar,mavi boyalý kapýnýn irezlesi sürgülü,
Bacasýda yýkýlmýþ dumaný yok virane görünümlü,
O ev benim köydeki gitmek istediðim ev………

Hani harmanýnda çýðlýk çýðlýk cocuklarýn oynadýðý,
Hani otlara bürümüþ toprak damý,
Onca kuþa yuva olan taþ duvarlarý,
Hani gýcýrdayan kapýsýný açtýðým tandýr evi,
Sanki hala hayalimde ebem yufka ekmek yapýyor gibi,
Ýþte o ev………..iþte o ev…….

Düþünüyorum da daha dün gibi,
Dedemin harmanda düven sürüþü,
Sapý samanýndan ayrý düþürüþü,
Bunardan su getiren gelinleri,
Aklýmda kalmýþ hala kýnalý elleri,
Ýþte o köy ve o köydeki ev geçmiþimin izleri…

Çok deðil þurda yirmi beþ yýl öncesi,
Hep aklýmdadýr çocukluðum gecesi,
Kalmadý akþamlarýn artýk ne tadý nede eðlencesi
Gaz lambasýnýn aydýnlýðýnda geçen sohbetler,
Þimdi yerini hüzünle sessizlik bekler,
Ve gitmek istediðim tek yer......

Köye daðýlan tezek kokusu bile hala ayný,
Her defasýnda görüyorum hüsnünün yýkýk evini,
Artýk deðiþtirmiþler bunarýn yerini,
Yaþamayan ne bilir deðerini,
Nasýl özlüyorum köydeki günlerimi,
Kim verir þimdi bana geri bu kadar güzellikleri....

DUDU BAYRAM 13 08 2010
Sosyal Medyada Paylaşın: