seni seviyorum baba

sana bir mektubum var baba.
postacý baþucumda bekler.
ellerimi yüzüme kavuþturup,
derhal yollayacaðým.
bilmemki kaç sene oldu.
ne sesini duyarým,
nede sana dokunabilirim.
hani gelirdin ya bazen,
çekingen tavýrlarla otururdunda,
anamý çekiþtirirdik biraz.
pek aðlamazdýk ama,
þen kahkahalarýmýz çok olurdu.
hayata dair fazla planlarýmýz olmazdý.
ama seni görmek yeterdi baba.
þimdi düþünüyorumda..
ne kadar özel þeyler varmýþ.
bir türlü tamamlayamadýðýmýz.
hep sorguluyorum elimde olmadan.
nasýl büyüdüðümü bile.
kendime çok kýzdým ama,
sana hiç kýzmadým baba.
çok zaman sonra öðrendim.
çiçek yetiþtirmenin zorluðunu.
suyu çok versen azýyor,
az versen kuruyor.
çiçeklerim aðaç olunca,
seni hatýrlamayacaklar baba.
ama ben yýkýlýrken bile özleyeceðim seni.
keþke bana biraz su verebilseydin.
içim öyle yanýyorki bilemessin.
bana kýzma olurmu,
yanlýzlýðýma ortak ettiklerim için.
düþe kalka iyice büyüdüm iþte.
ceplerim boþda olsa,
yüreðimde hala sevgi var baba.
biliyorum bir gün kavuþacaðýz.
belki de bir geceliðine.
sonra sevdanýn ayak sesleriyle,
adým adým baþlayacak,
yýllar sürecek yolculuðumuz.
seni seviyorum baba.



Sosyal Medyada Paylaşın: