ayvalıkdan midilliye

aðustos sýcaðýydý bütünleþdiðimizde,
yemyeþil sularý aþýp,
bakýyordumki midilli ye..
garip bir þarký sýzlattý içimi.
asýrlardýr yeþil burasý.
eski dostlarýna caka basar,
hafif hafif güler bu sahiller.
tepelerde var bi kaç yer..
nasýl kurtulduysalar.
bakir kalmýþlar yeþil denize karþý.
þeytanýn sofra kurduðu tepede,
deniz hala eskisi gibi görünüyor.
akýn akýn geliyorlar iþte.
olmasa yeþil,
olmasa kaz daðlarýnýn esintisi,
olmasa türküaz huzur,
gelirlermi hiç.
bir horoz öttü bu sabah midiilide.
o garip þarkýyý mýrýldanýrcasýna.
arkasýndan ezan sesimiz ulaþdý,
kültürlerimiz raksetti gökyüzünde.
deniz bizim göðsümüzde,
biz cundanýn göbeðinde.
eski bir kliseye selam verdik.
agopun dükkaný hala ayakta.
1890 yazýsý silinmemiþ.
nefes nefes çekdiðimiz tarih.
nefis balýklarla kaynaþýyor bu gün.
bu gün bir baþkaydý ayvalýk.
bir baþka seslendik midilliye hepbirlikde..


Sosyal Medyada Paylaşın: