MAKEDON AĞIDI
Hiç edilmiþ avlularýnda bir dizi çamurdan ihtimal
Tanburalarda tutuþmuþ boðuk sesler
Derisi dökülmüþ hatýralar uðrayacaklardý bana
Henüz söz aldým kendilerinden
Nehir baþýnda bir akþamüstü
Sana kaç kez söyledim beya büyükanne
Bu suda balýk tutamayýz artýk diye
Uzun soluklu kahkahalar atmaya vakit kalmýyor zemheri aylarýnda deðil mi
Bilmediðimiz bir alfabeyle yazýlar yazýlýyor taþlarýmýzýn üzerine
TAÞ
antik bir hüzün biçimi
hangi çukura aðlamaya niyetlensek
bir sürüngen dadanýr nedense yüreðimize
oysa sen þimdi bile ölümden gençsin
yitik anýlarýndansa yaþlý
memleket türkülerinin derdine benzer bir yaðýþ biçimi gözlerinde
gittin
Þimdi ne kavaklarýn sakin serinliðinde durulabiliyor artýk
Ne de eteklerim zil çalarak bekliyorum þafaðýn sökmesini
Bu soluk kasabanýn keskin çakýllarýnýn kanattýðý ayaklarýmla
Ýtten bile yalnýz yürüyorum
Dalgýn ve yorgun öðle paydoslarýnýn ekmek buharý
Korkularýmý inanç nebulalarýyla eriten kadýn
Bulut gelir mi yine pare pare
Kül edilmiþ hasretlerin üzerine yaðmurlar dökmeye
SARP ÖZDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.