Var Olmayan Üç Harf
Sen,
içimdeki benin, aynadaki yansýmasý
Sen,
hiç yaþanmamýþ dünyada içimde yaþattýðým sevgili
Sen,
çoraklaþtýrdýðýn kalbimin görünen sinsi vahasý
Sen,
gözdeki nurun cennetten çaldýðý ulaþýlmaz sevgili
Sen benliðimin derinliklerinde bir ülkesin þimdi
Sana doðru yol alan sol yanýmý
sensizliðe mahkum ediyorum
Ne yazýk ki hiç var olamamýþsýn bunu anladým
Ama bu bilinen, bilinmeyen uðruna
geceler boyu hoyratça yandým
Sen yokmuþsun aslýnda
Ben seni hep var sanmýþým
Sana benzemeye çalýþan
bir çift göze aldanmýþým
var olan beni,
olmayan -sen-in aþkýna kaptýrmýþým
yýllar yýlý senin hayalinle sana baðlanmýþým
ve artýk
bu olmayan sene sesleniþim.
Yüzümü senden kýbleye dönüyorum
Bu senden dönülmez gidiþim
Ne olur;
Mültecisi olduðum o gözlerinden sal beni
Sonu sen olmayan bir dehlize at beni
Katran karasý yalnýzlýðýna býrak zift dökmeyi
Dur yarým açýlan þu mezarýn önünde
hep zihnimde yankýlanan üç harfi oraya gömeyim...
Senin için,
Kafese mahkûm etiðim
Tüm sevda sözlerini
Senin gidemeyeceðin ülkelere uçuruyorum
Hiç var olmayan þehrazat sevgilim
Artýk masal bitti bin birinci geceyi çoktan aþtýk
Artýk alaadinin lambasýndan çýkan cin sana yardým edemeyecek
Senin olduðun rüyalarýma da gözlerimi kapatýyorum
Artýk
Seni olmayan seni
Olmazlarda görmek istemiyorum
Aslýnda hiç var olmayan üç harfli sevgilim
Gözlerinin hapsinde yatan
Ateþten tellerle sardýðým yüreðimi,
Sensizliðe beraat ediyorum
Sana her elimi uzattýðýmda kanayan elerimden
Akan kanla
Sana ayrýlýk dilekçemi yazýyorum
Simsiyah saçlarýnýn
ardýnda sakladýðýn parmaklýklarý gördüm sevgilim
sesinden kollarýma süzülen kelepçeli sözlerin
götürecek beni
idam sehpasýna
aslýnda hiç var olmayan gardiyan sevgilim
hasretlik benim celladým olacak
sensizlikle can çekiþecek bu yürek
kaný çekilecek
var olandan aslýnda hiç var olmayana
bir mumun aydýnlýðýyla aydýnlanacak
yarým kalmýþ dudaðýndan akan isminin son hecesi
ve ardýmdan bekleyen rüzgar
karartacak beni
hiç var olamayan sen uðruna
aslýnda hiç var olmayan ÜÇ HARFLÝ sevgilim...
ama hep içimde yaþattýðým kanserli sevgilim...
sensizliðe uzanan þu ellerimin peþinden koþmayý býrak.
Geldik artýk
Ýnelim sevda otobüsünden,
Bak
Burasý,
Burasý son durak...
24.08.2008
baran-i
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.