Hep Ağlayacak Mı Bu Dünya?

Busesi ihtiyarlýktan bir naðme çalan küre,
Uðrayaný kalan en son misafir mezarda
Mezarý da sinesinde barýndýran toprak örtüsü
Örtüde hissiyat varsa da yerin altýnda
Kalpler altta belki açýlan dualarda iken
Üstte ise topraða yük olmuþ sallanan bir diken
Bakýþlarda kement var kirpikler tabut
Açýlýp kapanmada toprak cývýl cývýl
Sesleri yakalarken sonsuzluk kanadýnda
Dünyanýn kulaðý týkanmýþ kör hissiyat bodrumunda
Haykýrýþý andýrýr toprak altý mendil sahipleri
Ýnleyen vicdan mýdýr yoksa onu tutamayan mý?
Eller boþ, kucaklarda nasipsizlik tomurcuklarý
Mümbit iklimde serkeþ terazi, sýratý delerken
Dudaklarda zýpkýn nefesler, boðan dalgalar
Kürekle atýlan toprakta bin tohum var
Yerin altý hayrýn destanýný kovalarken
Yakalanmayan koridorda sýralanmýþ biçare askerler
Nefsin silahý kývýlcým çakmada dört elle
Islanan topraða hediye edilen bir iskelet mi?
Kaný avuçlayan dünyada gözyaþý kurur mu?
Toprak hep çamur, derdini anlatýr rutubetli odalara
Dünya oda deðiþtirir sonsuz kemer baðlamýnda
Bir iptir insan belki bir düðüm
Ýçinden çýkartamadýðý halatýn boðumunda
Derdi erimeyen aysberg arazilerinde
Parsellenmiþ dört köþeli bir makber;
Boðazýndan sýktýðý mermerin týrnaklarýnda
Ýçine batan kuyunun süsünden habersiz.
……….
Busesi ihtiyarlýktan bir naðme çalan küre,
Uðrayaný kalan en son misafir mezarda…

Gürsel ÇOPUR

Sosyal Medyada Paylaşın: