Aþk evinden kovulmuþ isimsiz avareyim
Aç! Gönül sarayýný kimsesiz biçareyim
Sen istersen olurum bahçenin bahçývaný
Atma sokaða böyle bir sevdalý civaný
Budarým güllerini yorulmam sabah akþam
Kanasa da ellerim bir defa bile býkmam
Su taþýrým gocunmam en uzak pýnarlardan
Kova alýr çekerim en derin kuyulardan
Bir gülü kurutursam, emir ver celladýna
Batýrsýn dikenini garibin kanadýna
Rengi solan o gülün yanaðýna kan gelir
Caným çýkarken benden belki ona can gelir
Zümridi camlarýný temizlerim gün be gün
Sýðýndým sarayýna eyleme beni sürgün
Nerelere giderim bak yine akþam oldu
Yalvaran gözlerime katran gibi gam doldu
Bari þu aþkým için sarayýnda oda ser!
Bu yaralý gönlümün çýðlýðýna cevap ver!
Ben bahçede uyurum güller ile beraber
Yeter ki senden gelsin beni þad eden haber.
Sabah olur giderim bu çileli diyardan
Haberimi alýrsýn uzaktaki mezardan
Bir odaný çok gördün, bana bir mezar yeter
Tek bir gülü çok gördün, yeþeren kýrlar yeter
Bahçende gül var diye sakýn ha olma maðrur
Sonbaharda hepsini bir bad-ý hazan vurur
Soner Çagatay 1.07.2010 / 19:39
Kinayeler:
Güller: Segilinin saçlarý
Derin kuyular: Gözlerim ve kalbim
Yümrüt yeþili gözler: Sevgilinin gözleri
Saray: Gönlü
Bahçe: Sevgilinin koynu
Yumuþak yer: Sevgilinin gögsü
Bir dal gül: Sevgilinin saçý Uzun ince güller: Sevgikinin saçlarý