naz ediyor sevdiğim, ben her zaman niyazdayım

bir söz dedi
bugün sevdiðim bana
naz makamýnda
yalnýzca ben anladým dediklerini
bir de kendisi

bakarak gökyüzündeki yýldýzlara
ürkek bir karaca indi suya
gözlerim topraða kilitlenmiþti
yüreðim bildi yanýmda olduðunu daima

müjdeli bir haber aldým yâr’in sesinden
oysa kilitlenmiþti çoktan damarlarýmdaki kan
nedendir bilmem bu kadar çok sevinmem
terke karar verdim hemen taþýndým bu þehirden

sustu eþya sustu mekân zaman aðladý
yâr’in sözlerinde sanki biraz da hüzün vardý
deðildi naz deðildi kavuþamamak ihtimali
inleten þu baþýboþ kalbimi
gözlerine deðemeyen gözlerimdi

masum bir genç koþarak geçti hatýralarýmdan
ben miydim yoksa o hasrete doyamayan

yalnýzlýk yutkundum yetim bir mazi titredi sesimde
melaldi küflü bir hançer gibi saplanan ciðerime

biliyorum bitecek her ayrýlýk bir gün
gecemiz gündüzüne kavuþacak
elemler firar edecek ruhlarýmýzdan
sisli bir akþamüstünde dünyanýn
yeryüzü gökyüzüyle buluþacak

hiçbir þey ayný kalmaz þu âlemde
kederi sevinç sevinci hüzün izlemede
iyileþir elbet yaralanmýþ gönüller
kavuþtuðunda sonsuzluða
hafýzamdaki kadim yara þimdilik taze

sevdiðim bugün bana bir söz söyledi
naz makamýnda
kendisi biliyordu söylediklerini
bir de ben anladým yalnýzca











Sosyal Medyada Paylaşın: