Biz ne acýlar gördük be gülüm. Elveda derken, Düðümlense de boðazýma hýçkýrýklar Sustum… Sussamda, yýktý beni bu zamansýz ayrýlýk. Kale sanýrdým kendimi, Özlemin kökümden söktü beni. En acýsý Bunu bana çektiren , Canýmdan çok sevdiðim biri… Koydu beni mezara diri diri…
Kurþuni gecelerin, Kurþundan aðýr karanlýklarýnda, Dolaþýrým þehrin ýslak kaldýrýmlarýnda. Bir türkü tutturdum sevdaya dair. Dýþa vuruyorum içimdeki yangýný. Sönmüyor ki yangýn, Ne karda , ne yaðmurda.
Kar altýnda büyüyen kardelenler gibi, Sevdamý büyüttüm yokluðunda… Eðer dünya yuvarlaksa, Git gidebildiðin kadar, Elimde çiçeklerimle seni bekliyor olacaðým, Geleceðin yer yine bura… Gel gel artýk menekþe gözlüm !!! Dalmadan sonsuz uykulara…..
_______MEHMET ASLAN _______ _______Sarayköy-09/08/2010_______
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet ASLAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.