bir kadýn yatýyordu gecemin avucunda düþlerini mason yaðmurlarýna benzeten asýlsýzca ýslatýr sessizce akardý akustik bir filarmoni çalardý gözleri geceye seviyorum desen susardý
tuhaftý gece boyu dalardý gözleri geceye iki firari dolanýrdý diline her zaman birini eve gelince portmantoya asardý ötekiniyse ihbar edip aðlardý
her sabah düþ soyunup hayat giyerdi üzerine geceyi katlayýp yataðýn üzerine koyardý balkondan aþaðý fýrlatýlmýþ bir ceset gibi atardý bedenini kapýdan dýþarý gölgesi 12. caddeden aþagý dogru uzardý yaþýyorsun desen korkardý
bir kadýn yatýyordu gözlerimin içinde o uyanýnca sokaklarým çocuk olur susardý ben susardým lacivert susardý sadece eflatun aglardý sadece o kadýn aglardý ve avuçlarým yaðmur yaþý kokardý
Kazým Baran Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
kazım baran yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.