Baktým kalakaldým denize.
Kokladým,içime çektim gelen havasýný,
Sen gibi nazlý,
Sen gibi güzel,
Ama sen gibi de hýrçýn koktu burnuma.
Özledim seni,
Her kalkan gemiye yetiþmek istedim de,
Kýpýrdayamadým yerimden,
Bacaklarým ,ellerim,kollarým yetiþemedi,
Uzanamadý sana,
Bir gemi kalkmalý ama bu limandan,
Sana gelen,
Her saniyesinde sana yaklaþtýran beni,
Karþýlamalýsýn iskelede,
Buðulu ama mutlu gözlerle bakýp,
Sarýlmalýyým sana doyasýya,
Geçen zaman,ayrýlýklar,
Her þey,tüm zamanlar ve herkes,
Önemini yitirmeli,
Sadece sen,ben,ikimiz,baþ baþa,
Hiç tanýmadýðýmýz,
Bizi hiç tanýmadýklarý bir yerde,
Saat ve takvim olmadan,
Saatlerce konuþmalýyýz ordan buradan,
Yeniden hayatý keþfetmeliyiz,
Yapabildiklerimizi ve de beceremediklerimizi
Gurur yapmadan,utanmadan haykýrmalýyýz birbirimize,
Ne istedik ne oldu ve daha sonra ne istiyoruz fark etmeliyiz,
Dürüstçe kompleksten,ego dan uzak,
Sevgiyle sarmalýyýz birbirimizin yaralarýný.
Seni seviyorum,
Bunu yüzüne sana söylemek istiyorum,
Yine,yine,yeniden söylemek.
Sen alýþkanlýktan öte can gibisin bana çünkü,
Az evvel nefes alamayacaðýmý hissettim bir an özlemden,
Ýnanamadým,aradým seni ve rahatladým biliyor musun?
Duyunca sesini.
Hemen kalk yerinden,
Ben de aynen,
Ýlk gelen,
Buradan ilk kalkan gemi ile sana gelip,
Tutmak ellerini,
Ve gerçekleþtirmek istiyorum bu hayalimi.
Geleceðe ertelemeden.
06/08/2010
Aynur Meydan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.