Birden ortalýk tarumar oldu
Ýnsanlar birbirlerine hakaret ediyor
Panzerlerden buz gibi su yaðýyordu
Coplar kaba etlere saldýrýyordu
Soðuk bir gündü
Kin ve nefret tohumlarý çoðalmýþtý
Gözlerini kan bürümüþtü topluluklarýn
Dükkânlar yaðmalanýyor
Saçma sapan nutuklar atýlýyordu
Daha onyedi bilemedin onsekiz yaþlarýnda çocuklar vardý aralarýnda
Ellerinde taþlar hücum diyorlardý hücummm
Bilmeden en güzel çaðlarýný ateþe atýyor
Amacýndan sapmýþ düþüncelerin esiri oluyorlardý
Haberleri yoktu kimse anlatamamýþtý olup biteni
Fitne fesat öyle bir düðümlenmiþti ki kafalarýnda
Yýlda bir kere açan nevruz çiçeðim bile korku salar oldu
Neydi bu alýp veremedikleri
Neydi bu sorun
Oldum olasýya analar aðlýyor
Topraklar körpe bedeni baðrýna basýyordu
Kimi öylesin diyor kimi böylesin
Hepimiz insanýz insan
Hani farkýmýz
Þimdi birbirinize cephe aldýnýz
Yaþanacak huzurlu toprak býrakmadýnýz
Gençliðiniz çürüdü anlamadýnýz
Bir gülü alýp koklamadýnýz
Ne oldu þimdi ne kazandýnýz
Býrakýn bari bakir gençleri
Savaþmadan cephe almadan çiçeklere sevdalansýnlar
Dokunmayýn yeni yetiþen filizlerime dokunmayýn
Gözlerine sade umut niþan alsýn
Ellemeyin be ellemeyin
Ali Türkoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.