Umut yolculuðu baþlamýþ, Soðuk bir kentten yarý soðuk bir kente. Orda kimler var ve kimler varmýþ? Diye bir kendime bir bana soruyordum. Havasýz kalmýþ yarým otobüste... Ne yapalým anca aktarmalý yola çýktýk, Biletsiz yolculuða ve kefensiz! Bir baþarýdan belkide bir baþarýsýzlýðaydý, Ama ben bundan habersiz!
Ýlkler hep farklý olurmuþ, Görmemiþtim tek gördüðüm küçük MUÞ. Baþkente geliverdik o koca otobüs garýna, Dýþarda bol karbondioksit, sanki; Tandýr dumaný içinde sýkýþmýþ kalp misali, Atar oksijen solumak için kalbim... Þimdi kim bizi aktaracak? Gel ne olursan ol gene gel, diye çaðýran, Yüzyýllarýn baþkentine... O büyük þahsiyet çaðýrýr aþk diyarýna, Garibim aþýk olacaðýný düþünmez bu diyarda Ve yine yarýmla geldi yarým gider Konya’ya.
Hep düþlediði o hayat nasýl acaba, Hep illegal mý? Yoksa çok legal mý? Belkide buram buram ilim kokan bir aþama, Diye düþüne durur aklým bir köþede, Ýner inmez bir de ne göreyim karþýmda! Uzun, esmer, olgun bir adam köþede, Konuþuverdi bizim dilde hem de ayný aksanda. Neyse bindik arabasýna gidiþ liseden sonraki aþama. Üniversite... Bekle ben geldim üniversite...
Okulun ilk haftasýný astýk. Ýkinciyi de derken üçte vardýk, O eski fakülte binasýna ve dersler; Abuk subuk hocalar... Neyse onu gördükten sonra dünya benim için; Bir çað atladý hem de ne çað be... Ýþte aþk diyarýnda ilk aþk bu dedikte, Takýldýk sonra dünyalar farkýna önce ben ilk sene, Konuþamadým koca bir sene, Ýki oldu bu diyarda yine ben baþka amaçlarda yok desene, Geçti belli belirsiz o sene de... Üç geldi ama nasýl geldi. Tanýþtýk, ama onun sayesinde; Deme nasýl bu iþ böyle baþladý asýl, Gelip müzik istemez mi kýrdý dilimin kilidini, Artýk yol açýldý neyse... Ýþim zor aþkým da ben ise þaþkýn.
Karþýlýksýz sevdik sevilmedik olsun, Ben elimden gelenle yetindim, Olmadý, olmadý ne yapalým? Neyse bir sene daha var biliyorsun, Ne olacak bakalým, Neyse halin çýksýn falým derken, Bekle bizi Konya; Aþk diyarý... Neyse!!!