MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

DÜŞLER SOKAĞI
EMİNE SEVİNÇ ÖKSÜZOĞLU

DÜŞLER SOKAĞI



DÜÞLER SOKAÐI

(Çocukluk anýlarýma)

Saklý bir düþ büyür yüreðimde
Öfke dolu sözler böler gecelerimi
Sözlerin en acýsý saplanýr belleðime
Çocuk düþlerim yarým kalýr
yarým kalýr inadýna çocukluðum

Alaca aydýnlýklar sancý çeker çöllerde
Affedilemez onuruma söylenen sözler
Ýnan günde bin kez öldüm sanki
Bin kez dirildim her gece
Bölündü uykularým
bölündü düþlerim
bölündü çocukluðum
bölündü gençliðim
bölündü……
bölündü……

Yarým kalmýþ bir hayatý yaþýyorum belki
Belki de yýrtýk pýrtýk bir aný’yý özlüyorum
Özlediðim her þeyi hatýrlamaya çalýþýyorum
Doðup büyüdüðüm betonarme evi
Yaþayamadýðým çocukluðumu
Oynayamadýðým oyuncaklarýmý
Annemin kemikten yaptýðý deve yi
Çömçeli gelinimi
Ayýcýðým Apo’yu
Bebeðim Cemile Cemo yu
Ve fýstýk kabuklarýnda saklý kalan
sessiz geçen çocukluðumu

Güneþi tutmaya çalýþýrdýk ellerimizle
Öylesine bir sevgi büyüttük yüreðimizde
Kelimelerin bile anlamsýz kaldýðý yerde
Bir an da annemin attýðý tokatlar
Ayaðýndan çýkarýp fýrlattýðý pabuçlar gelir aklýma
Bir bilsen;
ahh bir bilsen
aðlayamaz gözlerim hýçkýra hýçkýra

Ben çocukken hiç sevilmedim
Okþanmadý baþým bir kere olsun
Hiç uçurtmam olmadý mesela
Mesela yeni bir elbisem
ayakkabýlarým olmadý hiç
Plastik pabuçlar giydim, karlý soðuk günlerde
Isýtmaya çalýþýrdým nefesimle üþüyen ellerimi
Ablamla ortak kullanýrdýk
kýrmýzý renkli okul çantasýný
Teyzemden kalmýþtý giydiðim okul önlüðü

Hýrçýndý umutlarým, sessiz ve öksüzdü
Kapý önünde oynardýk çocukça oyunlarý
Sevinç seslerimiz yükselirdi avludan
Ýp atlar, yakan top oynardýk
Bir de “yað satarým bal satarým”

Uzanýrdýk gökyüzüne doðru
Bir dilek tutardýk yýldýzlara bakýp
Kayan yýldýzlarý sayardýk ablamla
Ýðne tutmayý bilmeyen ellerimizle
Elbise dikerdik oyuncak bebeklere

Her akþam büyük bir sevinçle karþýlardýk babamý
O yokuþu koþarak uçardýk bir anda
Babamýn bir elinden ablam
diðer elinden ben tutardým
Öyle bir mutluluktu iþte

Fýstýk kýrarak kazandýk çocukluðumuzu
Her sabah yol alýrdýk
Fýstýkçý Cimo’nun evine doðru
Umudumuzu hiç yitirmedik
Hiç yitirmedik düþlerimizi
Bitimsiz bir sevgiyle dokuduk ümitlerimizi

Annemin anlattýðý masallarý dinlerdik pür dikkat
Utanýrdý gözlerim aðlayamazdý doyasýya
Sonra o masalýn kahramaný olurdum bir anda
Bir anda karanfil kýrmýzýsý gül kurusu sevdalar büyütürdüm
o çocuk yüreðimde

Yasaksýz bir düþ var yüreðimde
Yüreðim; ahh o çocuk yüreðim
Güneþ olmak
bulut olmak
kuþ olup uçmak ister
Oysa ki; düþler sokaðý çok uzak çocukluðuma

Hüzün çöker hasret çöker gözlerime
Papatyalardan taç yaptýðým günler gelir aklýma
Ninemin koyunlarý otlatýþý
Dedemin tütün sarýp içtiði sigarasý
Hamide teyzemin hoþ sohbeti
Bir de
Avluda ter içinde býraktýðýmýz oyunlarýmýz
Yorgun bir iz býrakýr gözlerimde

Hayal meyal hatýrlýyorum
Dilenciyi kandýrýp ta
torbasýna suyu boca ettiðimiz günleri
Bir de; Ayþe Fatma ile yaptýðýmýz öfkeli kavgalarý
Pembe bulutlarda dolaþýrdý düþlerim
Ezgi olur, sevgi olur, umut olur
Küçük bir gülüþ olur çocuk yüreðim

Fýstýk kokan umutlarda gizliydi yüreklerimiz
Bölüþürdük üç kardeþ, annemin yaptýðý sýcacýk bazlamayý
Ve öyle sessiz deðil
Baðýra baðýra söylerdik türküleri

Sonra; Esme teyzemin nasihatlarý
Emine teyzemin gülen yüzü gelir aklýma
Ve hep baþka bahara kalýr umutlarým

Öcünü almak ister çocuk yüreðim
Geçip giden zamandan
Yýrtýp attýðým takvimden
Baþkaldýran yýllardan

Öksüzlük bulaþtý dokunduðum her yere
Yalnýzlýðýn boyutlarýný aþtý çocuk yüreðim
Ýki zýtlýðýn birleþtiði noktada baþladý
yarým yamalý çocukluðum

Kelimeler devrilirdi kýzýl güneþin sýcaðýna
Soluksuz kaldý evimizin karþýsýndaki kaldýrým taþlarý
Bir nefeslik havayý
dirhem dirhem satýn aldýðým yüreðim
Göðsümün orta yerinde bir özlem belirdi nedensiz yere

Soruyorum size geniþ yürekli toprak
Ölümün rengi var mýdýr acaba?
Var mýdýr çocuk olmanýn yaþý?
Ben çocuk olmak istiyorum
Yaþayamadýðým çocukluðumu
yeniden yaþamak istiyorum


22. 12. 2002 / ANKARA





Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.