Ömür aðacýmýn baþýna baktým. Dalýnda meyvesi; benim cenazem. Baþýmý eðip de, kökünü kazdým. Topraða karýþmýþ, tüm kemiklerim.
Semadan iniyor; ýsý, nur, rahmet... Arzdan uruç eder, ruh; kalansa ceset. Mevla, eylemezse bize merhamet, Eksik kalýr, yaptýðým tüm amellerim.
Hayatý baðýþlayan, ne ister bizden, Can kuþu kafesten, uçup gitmeden, Kainatta, en büyük hakikat iman. Ýmanla nurlansýn, tüm emellerim. Mehmet DEMÝREL [kalin ] Sosyal Medyada Paylaşın:
m.demirel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.